zondag 18 januari 2015

HIStory

lang lang lang geleden ...

ik denk dat ik 13 was, 1969.
met een stijve pik dacht ik aan Dorette, het mooiste meisje in mijn klas, aan Jerney, de zangeres van Earth & Fire, aan Janneke, de vriendin van mijn 6 jaar oudere zus.
mooie meisjes, mooie vrouwen, maar mijn pik was stijf voor Janneke.
altijd als zij bij ons op bezoek was, was zij lief voor mij. ze streelde mijn haren, mijn nek, mijn rug. en als niemand keek, kuste zij mij.
een paar jaar daarvoor, toen mijn ouders en mijn zus naar een familiefeestje waren, was Janneke mijn oppas geweest. ze heeft me toen haar kut laten zien, laten kussen, laten likken. Janneke smaakte heel lekker, toen.
mijn stijve pik, stijf voor Janneke, ondanks alle veel mooiere meisjes en vrouwen; ik herinner mij die nacht nog heel goed.
langzaam, zacht trok ik mijn pik, een vinger van mijn andere hand streelde mijn kont, wilde naar binnen.
"niet klaarkomen!" dacht ik, terwijl ik niet eens wist wat klaarkomen was. het gevoel in mijn pik was zo lekker, zo ongelovelijk lekker. maar ik wilde Janneke voelen: in mijn kont.
het was een raar flesje, ouderwetse rosé. ik weet niet waarom ik dat flesje in mijn nachtkastje had bewaard, maar het kwam nu goed uit!
voor Janneke duwde ik dat flesje in mijn kont! het deed pijn, maar voelde heerlijk. Janneke was heerlijk, ik wilde pijn voor haar lijden en daarna voor haar aftrekken en klaarkomen.

ik ben nu 58.
er is niets veranderd, afgezien van het feit dat die Janneke spoorloos verdwenen.
ik ben een sub, ik vind t fijn om pijn te lijden en vernederd te worden. klaarkomen? niet voor mij, nooit voor mij, enkel om de ander te plezieren, om haar te laten zien dat ik haar liefheb en wil gehoorzamen.
waarom zou ik genot willen hebben, mogen hebben?
pijn en vernedering moeten mijn deel zijn! en omdat ik solitair leef, doe ik het zelf ... bdsm.
vriendin-1 ging dood, vriendin-2 had een ander, vrouw-1 begreep mij naar 17 jaar samenleven nog steeds niet, vrouw-2 wilde alleen mijn zaad, om moeder te worden.
ik neem niemand iets kwalijk, het waren mijn keuzes, of erger: ik liet het gebeuren, zonder over mijzelf na te denken.

bijna 59 wil ik leven! ik wil het leven leven, mijzelf zijn, sub zijn.
dankzij EWA heb ik heel veel mensen leren kennen met wie ik kan praten over erotiek, een paar allerliefste mensen leren kennen met wie ik kan praten over BDSM. ik durf eindelijk hardop te zeggen wanneer ik een cockcage draag, of een buttplug, een ballcage, of tepelklemmen.
wat is als jongen van 14 voelde, durf ik eindelijk harop uit te spreken: ik ben een sub!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten