Lars ...

SCHRIJFOPDRACHT * EWA-bijeenkomst * 30 mei 2015
Ben je een man? Schrijf een verhaal/gedicht vanuit het vrouwelijk perspectief.
Ben je vrouw? Schrijf een verhaal/gedicht vanuit het mannelijk perspectief.
Verhalen moeten in de ‘ik-vorm’ geschreven worden. Inleving in het andere geslacht is dus noodzakelijk.

"Mam', met mij! Goed nieuws! Ik ben voor beide tentamens geslaagd. Komend weekeinde kom ik thuis. Ik heb een berg wasgoed en ik heb zin in sucadelapjes, witlof en gebakken aardappelen. Ik neem Lars mee, dan kunnen we zondag een stukje zeilen. 't Wordt mooi weer, zeggen ze. Kun je nog een paar honderd euro´s overmaken? Ik heb wat boeken voor het volgende semester gekocht en sta weer eens vuurrood bij de bank. Ik moet nu gauw verder, de kroeg roept. Tot zaterdag!"
Henrik schreeuwt altijd zo, als hij de voicemail inspreekt. Ik moet daar echt een keer iets van zeggen.
Maar hij is geslaagd voor zijn tenatmanes en hij komt eindelijk weer eens naar huis. Ik heb hem al maanden niet gezien en hij belt ook niet zo vaak. Ik verheug me daarom op een leuk weekeinde en ik zal Henrik en die Lars lekker verwennen, zoals het een goede moeder betaamt.

"Zo! Dat waren lekkere lapjes," brult Henrik. "Ma, wij lusten wel een espresso doppio met een belletje cognac erbij!"
Ik haat die commanderende toon. Henrik heeft dat eisende gedrag ongetwijfeld overgenomen van Jacco, zijn vader, mijn ex. Ik neem het hem niet kwalijk, maar het irriteert wel mateloos.
"Momentje, ik ruim eerst de tafel af. De koffie komt daarna," zeg ik op milde toon, ondanks mijn plotselinge weerzin.
Ik zet me er gewoon overheen, ik wil dat Henrik het leuk heeft als hij hier is.

Als ik met de koffie terugkom in de woonkamer zitten de jongens inmiddels op de bank, met hun voeten op de salontafel en lurkend aan een sigaar.
"Remy Martin, Ma!" bralt Henrik.
Lars kijkt ietwat gegeneerd mijn kant op en vraagt: "Zal ik even de cognac inschenken, mevrouw? Dan kunt u ook even zitten."
Hij is leuk, die Lars. Hij doet mij denken aan een vriendje uit mijn studententijd: 'charming & good looking!'
Jacco kwam uit een gegoede familie, Jacco had veel geld, Jacco deed alles om mij te bekoren en in te palmen. Hij gaf mij mooie cadeautjes en nam mij mee naar dure restaurants, naar mooie theatervoorstellingen en natuurlijk op het jacht van zijn ouders. De gek betaalde zelfs mijn contributie voor de studentenvereniging en de taxi om mij naar de collegezaal te brengen als het weer eens stortregende.
Dus ik had geen tijd voor 'charming & good looking guys'; en eerlijk gezegd had ik destijds ook genoeg aan Jacco.
Maar ik werd veertig en Jacco had een secretaresse van twintig. Die secretaresse was blond en ik had één grijze haar. Zij droeg veel te korte rokjes en ik liep rond in een mantelpakje. Jacco kwam steeds vaker laat naar huis en ik at bijna altijd alleen het diner dat ik voor hem en voor mij op tafel had getoverd. Op een gegeven moment kwam Jacco 's avonds niet naar huis en een maand later kocht hij een villa aan zee, verhuisde hij naar die villa; samen met dat blonde meisje.

Lars heeft mooie, lichtblauwe ogen, een golvend blonde haardos, een goddelijk lichaam; en hij is aardig.
Ik vind hem lief, hij lijkt mij lekker.
Sinds Jacco vertrokken is, heb ik weinig plezier gehad. Er was weleens een man, maar die was meestal een slechte kopie van Jacco. En ik heb weleens een gigolo ingehuurd, puur voor het gezelschap en de seks.
Zo´n Lars zou ik graag in bed hebben, in bed houden, desnoods aan het bed ketenen om weglopen te voorkomen.
"Jongens, nog een volgende kop koffie?" vraag ik, vooral om mijn gedachten af te leiden van die blonde god, die ik graag in mijn bed zou willen vertroetelen.

De cognac vloeit rijkelijk en Henrik en Lars zijn - zacht gezegd - niet meer helemaal helder, als ik in een vlaag van volledige verstandsverbijstering tussen de jongens op de bank plof. Ik doe alsof ik mijn zoon door de haren wil strelen, maar feitelijk wil ik het lijf van Lars tegen mijn lichaam voelen. En terwijl Henrik nog een blok hout op het haarvuur legt, sla ik achteloos mijn arm over de schouder van mijn lekkere Lars. Vrolijk vragend hoor ik hem uit over zijn studie, zijn familie, zijn vriendinnen en zijn seksleven.
Cognac is een geweldige spraakmaker, blijkt uit alle antwoorden die ik Lars weet te ontfutselen. Als ik het had gevraagd, had hij zelfs zijn pincode aan mij verteld.
Zijn blonde lokken voelen lekker, ik streel zijn nek, hij hangt tegen mij aan en Henrik zegt dat hij gaat douchen.

Alle namen schieten door mijn hoofd: "Gerard, Onno, Rolf, Jacco, David, Erik, Evert, Herman, Daniel, Laurens, Sven, Michiel ..., Lars!"
Lars is lekker, misschien wel de lekkerste van alle mannen in dat rijtje.
"Lars, zullen wij ook gaan douchen?" vraag ik, terwijl ik mijn hand op zijn dijbeen leg, dicht bij zijn kruis.
Zijn blik is vaag en hij mompelt iets onverstaanbaars dat ik met liefde als een 'ja' interpreteer.
Henrik ligt gelukkig in de andere vleugel van het huis en heeft daar zijn eigen badkamer. Ik kan Lars daarom veilig meenemen naar mijn verdieping. Veilig is maar ten dele waar, want Lars slingert de trap op en zwabbert als een dronken zwaan door de gang. Ik houd hem goed vast, hij moet immers zonder gebroken ledematen in mijn bad en daarna in mijn bed belanden.

Ik houd van knoopjes, om ze los te kunnen maken. De knoopjes van zijn shirt, de knoopjes van zijn broek, de knoopjes van mijn jurk, de knoopjes in ons hart. Zo lekker is dat, knoopjes los maken en deurtjes openmaken!
Hij heeft een mooie pik, die Lars. Groot, lang, dik, hard en met een glimmende eikel.
Ik knuffel hem, teder en zacht, terwijl we spartelen in mijn jacuzzi. Zijn lippen smaken naar meer, zijn zoenen zijn verslavend. Ik wil meer, meer zoenen en zijn heerlijke pik in mij. Ik glijd over hem heen, mijn benen wijd. Mijn lichaam zoekt zijn lijf, mijn vagina zoekt zijn penis. Wij willen seks.
Lars streelt mij, mijn rug en mijn billen, mijn borsten en mijn armen. Lars klopt met zijn penis bij mij aan, zijn kloppende pik glijdt naar binnen, in mijn vagina en hij stoot, eerst voorzichtig, maar alras stoot hij harder en dieper in mij.
Mijn nagels kerven in zijn vlees, ik wil hem nog dieper voelen! Ik wil klaarkomen, hij moet mij neuken, hard neuken, mij net zolang neuken tot ik mijn orgasme beleef.
"Neuk me, Lars!", schreeuw ik, terwijl mijn lichaam op en neer gaat, zijn penis in mijn vagina stoot. Ik voel stroomstoten door mijn zenuwen gaan, hoogspanning in mijn trillende clitoris, een sidderende spanning in al mijn spieren en dan de explosieve ontlading: ik kom gillend klaar!

Als ik mijn ogen weer open, zie ik Lars, Lars met zijn hoofd, zijn hoofd onder water, zijn ogen en zijn mond open.
Ik draai me om en ik zie Henrik en twee politieagenten.
"Mevrouw Bruins, zoudt u zo vriendelijk willen zijn van het lijk te kruipen en uit het bad te stappen?" vraagt een van de agenten.
Ik krijg een badjas aangereikt en doe die snel aan; niet omdat ik me schaam voor mijn naakte lichaam, maar vooral omdat ik het koud heb.
"Mevrouw Bruins, het lijkt erop dat uw vriend dood is, misschien wel vermoord. U begrijpt dat wij moeten onderzoeken hoe uw vriend aan zijn einde is gekomen en dat wij ook een paar vragen aan u hebben, over hetgeen wat is voorgevallen. Loopt u even met mijn collega en uw zoon naar de woonkamer, dan kunnen mijn collega´s beginnen met het forensisch onderzoek."

Vreselijke opdracht

Sinds mijn vakantie in februari word ik via twitter en email gecontroleerd door Misstress Y. Zij stuurt mij opdrachten, zij heeft regels voor mij opgesteld; ik moet gehoorzamen aan die regels en alle opdrachten onvoorwaardelijk uitvoeren. Sommige van die regels zijn niet eens vervelend, andere zijn minder prettig, soms pijnlijk; bijvoorbeeld dat ik in het weekeinde altijd een cockcage moet dragen, dat ik op werkdagen altijd kanten slipjes moet dragen, dat ik dagelijks mijn kont met een dildo moet neuken en mijn pikje met een dilator moet penetreren, dat ik mijn tepels met klemmen en mijn balzak met knijpers moet pijnigen.
Iedere ochtend kniel ik voor Misstress Y, 30 minuten op handen en knieën; eerbiedig en onderdanig. Iedere ochtend beloof is Mistress Y dat ik voortdurend aan haar zal denken, alles zal doen om haar tevreden te stellen, altijd eerlijk te vertellen als ik me niet precies aan haar regels heb gehouden en om straf te vragen als ik ongehoorzaam ben geweest.

Het is zondag en mijn pikje zit sinds vrijdagmiddag, 16u00 keurig opgesloten in de cockcage. Zoals altijd ben ik veel te vroeg wakker. Maar dat geeft niet, het geeft mij alle tijd om mijn verplichte oefeningen te doen. Na die oefeningen, op handen en knieën, met klemmen en knijpers open ik twitter om Misstress Y goedemorgen te wensen, open ik mijn mailbox om te zien of er nog post voor mij is. En er is post, tot mijn verbazing en grote blijdschap; een mail van Misstress Y.
"subje. ik heb je ooit een foto van mijn hand gestuurd, via DM. zet die foto op je scherm, prent mijn hand in je hoofd. bedenk hoe graag je je zou willen aftrekken, hoe graag je zou willen klaarkomen terwijl je naar mijn hand kijkt. stuur me je verslag en zorg ervoor dat ik tevreden ben met jouw inktspatten!"
OMG, wat een vreselijke opdracht. Ik zit naakt aan de keukentafel, met een collar om mijn hals, met de cockcage om mijn pikje en mijn ballen, met klemmen op mijn tepels. Ik laat de opdracht op mij inwerken.
Aftrekken? De laatste keer dat ik me heb afgetrokken, dat ik ben klaargekomen is inmiddels zo´n vier weken geleden. Toen moest ik naar een plaatje kijken, van een sub die aangelijnd knielde aan de voeten van een Domina. Dat was ook een opdracht van Misstress Y. Toen had ik geen cage om, toen kon ik, toen moest ik klaarkomen. Nu kan ik wel mijn balzak pijnigen met knijpers of met een raderwieltje, maar mijn pikje kan ik niet aanraken, mijn pikje zit veilig in de cockcage.
De foto van de hand van Misstress Y. Het is een mooie hand, een krachtige hand met roodgelakte nagels. Ik kan me goed voorstellen hoe die hand aan mijn riem trekt, hoe die hand mij een tik in mijn gezicht geeft, hoe die hand de zweep hanteert om mij een pak slaag te geven. Ik wil die hand, de hand van Mistress Y graag gehoorzamen!
De hand van Misstress Y is zo mooi, zo waanzinnig mooi! Kijkend naar die prachtige hand bollen mijn ballen op in mijn afgeknelde zak, raakt mijn stijve pik klem in de cage. Volstrekt overbodig, omdat mijn pikje opgesloten zit, druipt er voorvocht uit mijn urinebuis, uit de cage, op de plavuizen. Ik lik die vloertegels snel schoon, omdat ik weet dat Misstress Y niet van rotzooi op de plavuizen houdt.
Ik kijk naar de hand, de hand van de Allerliefste Misstress Y. Haar hand, die lieve hand, die mooie hand windt mij op!
Ik zou me willen aftrekken, onderdanig aan die prachtige hand. Gehoorzaam aftrekken, nederig aftrekken, omdat ik die hand wil dienen. Maar mijn pikje is opgesloten, in de cockcage. Dus al wil ik nog zo graag, ik kan me niet aftrekken en dus kan ik niet klaarkomen.
Ik schaam mij diep!
Misstress Y wil dat ik klaarkom, kijkend naar haar hand, dat ik een orgasme beleef, ter ere van haar hand.
En ik weiger weer eens klaar te komen, verschuil me achter mijn cockcage.

Het is zondag en ik kijk naar de foto van de hand van Misstress Y. De allerlmooiste hand van de Allerliefste Domina.
Ik wil me zo graag aftrekken, ik wil zo graag klaarkomen voor die hand, de hand van Misstress Y.
Misstress Y mag mij pijnigen, ze mag mij vernederen, ik zal haar altijd gehoorzamen en nederig dienen, als ik maar mag klaarkomen voor haar hand.
Maar ik kom niet klaar. Ik kan niet klaarkomen vanwege de cockcage. Ik mag niet klaarkomen want ik ben niet haar sub, Misstress Y is niet mijn Domina. Zij controleert mij, mijn doen en laten. En in dit specifieke geval controleert zij mijn laten, controleert zij dat ik géén orgasme geniet, dat ik niet klaarkom, dat ik me niet aftrek.
En omdat ik niet kan klaarkomen voor Misstress Y, kniel ik voor haar, dankbaar en onderdanig.

Liza

De trein naar huis staat al klaar op spoor 11. Liza en ik moeten ons haasten door de stationhal, de trap af naar het perron om onze trein te halen. Enigzins buiten adem ploffen we tegenover elkaar neer op de laatste vrije zitplaatsen in de coupé.
"Wat was je weer stom bezig vandaag, met je wapperende schaamlippen en trillende tepels! Kun je niet gewoon je mond dichthouden als wij teksten bespreken die er wel toe doen? Denk maar niet dat iemand die miezerige inktspatten van jou wil lezen of geïnteresseerd is in jouw stupide kanttekeningen bij de prachtige pennenvruchten van mijn lieve vriendinnen en vrienden."
Liza´s snerpende stem schalt door de coupé en doet het fluiten van de conducteur verstommen.
Ik wil de iPad uit mijn tas pakken, maar Liza schopt mij tegen mijn scheenbeen.
"Je weet hoe belangrijk deze EWA-meetings voor mij zijn! En dan kom jij met je platvloerse tiet-en-kont opstel, met jouw schaamteloze opsomming van vrouwvijandelijke obsceniteiten. Je houdt ook werkelijk geen enkele rekening met mij, met wat ik voel, met hoe ik me voel."
Liza spreekt zo luid dat zij zelfs in de volgende coupé letterlijk te verstaan is.
"En dan kijk je de hele tijd naar de borsten en de benen van al mijn vriendinnen! Jij denkt natuurlijk dat ik niet zie waarheen jouw ogen gaan en hoe je zit te lonken. Het enige waaraan jij kunt denken is hoe jij die vrouwen in bed kunt krijgen. Voor jou telt alleen jouw libido en is een vrouw alleen een lustobject."
Liza wordt onderbroken door de conducteur, een vrouw met een zachtaardige, vriendelijke en vrolijke blik. Ik geef haar onze OV-kaartjes, zodat zij die kan controleren. En ik wens haar een goedemiddag, nadat zij mij die kaartjes weer heeft teruggeven. Ze glimlacht minzaam.
"Jullie mannen beoordelen vrouwen alleen op hun borsten en billen! Borsten en billen moeten rond zijn en strak staan. En tepels moeten 24 uur per dag stijf zijn. En zodra er ook maar aan één criterium niet is voldaan, dan krimpt jullie wanstaltige zwellichaam ineen en verwordt tot een rimpelig stokje, waarmee je niet eens een klodder slagroom kunt doorboren."
Een aantal van de andere passagiers kijkt inmiddels met fronsende wenkbrauwen en verstoord in onze richting. Ook in mijn richting, terwijl ik nog helemaal niets heb gezegd, afgezien die goedemiddag-groet aan de conducteur.
Ik wil op mijn horloge kijken, weten hoelaat het is. Maar Liza schopt mij opnieuw, nu tegen mijn andere scheenbeen.
"En jij, jij bent echt de ergste van alle mannen, met je porno-obsessie! Ik weet zeker dat die hele iPad van jou volstaat, met benen, billen en borsten. En dat je iedere avond een foto uitzoekt, om je bij af te trekken. Zo´n minkukel ben jij wel, dat je klaarkomt op mooie photoshop plaatjes van mooie, maar voor jou onbereikbare vrouwen. Denk jij nou echt dat vrouwen op jou en jouw hitsige pik zitten te wachten? Als ik straks thuiskom heeft mijn vent het eten klaar, dan verwent hij mij met al zijn lekkers, dan geniet ik een heerlijke nacht."
Liza wil misschien nog wel meer zeggen, maar de conducteur roept om dat we, Liza en ik, ons station naderen, dat we onze bagage moeten meenemen en niet moeten vergeten uit te checken.
Ik breng Liza en haar bagage naar de taxi-standplaats en slenter daarna rustig naar huis. En thuis ligt er een kaartje op mijn deurmat, een kaartje van een vriendin, een kaartje met een hartje.
"Misschien moeten we een keer afspreken," staat er op dat kaartje geschreven. Het is een mooi handschrift. Ik hoop dat haar ogen ook zo mooi zijn.