Kasteel Lodensteijn

Mijn laarzen zuigen zich vast, in de zompige modder. Iedere volgende stap kost mij meer moeite. Zweetdruppels paarlen onder mijn helm, over mijn gezicht. Het harnas rammelt, een kraai krast ergens boven mijn hoofd en voor mij ontwaar ik het silhouet van een middeleeuws kasteel.

Roos had mijn halsband afgedaan, mijn cockcage omgedaan. Ze hielp mij in het harnas en nam mij mee naar de rand van het bos.
"Ik heb een opdracht voor je. Aan de andere kant van het bos, in de kerker van kasteel Lodensteijn wordt een maagd vastgehouden. Ik wil dat je die maagd bevrijdt en naar mij brengt."

De ophaalbrug is omlaag, de poort is open. Midden op het binnenplein staat een groot Andreaskruis. Aan weerszijden staat een man, geboeid aan het kruis; de een met klemmen op de tepels, de ander met een ballcuff om.
In de verste hoek van het plein staan naakte mannen brood te bakken en vlees te roosteren. Ze dragen enkelboeien, met een ketting eraan, die aan de kasteelmuur is vastgeklonken.
Een in zwart geklede vrouw loopt op mij af. Ik wil mijn zwaard trekken, maar word bij mijn polsen gegrepen. Handen om mij heen, aan mijn armen, om mijn benen, ze kleden mij behendig en snel uit, terwijl de vrouw schijnbaar emotieloos naar mij kijkt. Ze loopt om mij heen en inspecteert mijn cockcage en mijn billen.
"Hij heeft nog geen brandmerk! Loslopend vee! Breng hem naar de kerker!"

Mijn ogen moeten even wennen aan het donker. Vaag zie ik tralies. Achter die tralies beweegt iets, kreunt iemand, huilt een meisje, de maagd. In de cel naast mij ligt de maagd, de maagd die ik moet bevrijden en naar Roos brengen.
Voorlopig zit ik zelf gevangen in de kerker en heb ik geen idee hoe ik samen met de maagd uit deze kerker kan ontvluchten.
Wat is dit voor een kasteel, waar naakte mannen over de binnenplaats lopen, waar een jonge maagd is opgesloten? En wat heeft Roos met kasteel Lodensteijn?

De vrouw, die van dat zwarte kleed, komt de kerker binnen. Ze doet een celdeur open, niet die van mij, maar die van de maagd.
"Laat zien dat je kunt klaarkomen, dat je hebt geleerd te gehoorzamen. Ik verwacht een spuitend orgasme!"
Ik ben geheel buiten zinnen, snap niets meer van wat er aan de hand is.
Het meisje ligt op de koude, ruwe, harde tegels. Ze heeft haar benen wijd en vingert haar kut, streelt haar clit.
"Morgen krijg je mijn brandmerk," zegt de vrouw, nadat de maagd is klaargekomen.
We moeten hier weg, dat meisje en ik. Ik ben in paniek, ik ben bang. Ik moet die maagd redden, maar vooral wil ik mezelf redden uit dit monsterlijke kasteel.

Tien meter voor mij brandt een fel vuur. De mannen die ik eerder brood zag bakken en vlees zag roosteren, houden nu ijzers in dat vuur; brandijzers om vee mee te merken. Ik zie geen vee, ik zie de maagd vlak voor mij en ik sta er zelf ook, in de brandende zon op de binnenplaats. De vrouw in het zwart is nu vergezeld van vrouwen in blauw, groen, geel, oranje en rood.
Rood, de brandijzers zijn vuurrood!
Ik doe een stap vooruit, ik streel de billen van de maagd, mijn vinger glijdt in haar bilnaad. Niemand ziet hoe ik haar anus vinger, dat zij haar darmen perst.
Ik voel plastic, ik voel iets hards, ik trek aan het plastic, en ineens glijdt een mobiele telefoon uit de kont van het meisje in mijn hand.

Niet lang nadat ik 112 heb gebeld, landt een helicopter op de binnenplaats van kasteel Lodensteijn. Het meisje en ik worden in de helicopter gesleurd. Daarna stijgen we op, vliegen we weg.
Roos staat aan de rand van de landingsplaats. De maagd wordt op de achterbank van de auto van Roos geduwd. Als de portieren zijn dichtgeslagen, rijdt Roos weg, met het meisje en zonder mij.

Vijf vrouwen, in blauw, groen, geel, oranje en rood uniform, lopen op mij af, om mij heen en nemen mij mee; naar kasteel Lodensteijn.