VOICEMAIL * EWA januari 2014

Het was een zware week geweest. Toen ik op maandag naar het hoofdkantoor in Amsterdam reed, kon ik niet weten dat ik voor spoedoverleg naar London zou moeten vliegen, en daarna naar Paris.

Eenmaal geland op Schiphol voelde ik de ontspanning in mijn lijf, het uitzicht op een leuk, onspannen weekeinde. Nadat ik mijn koffer van de loopband had gepakt, door de douane was, in de ontvangsthal liep, zette ik mijn telefoon aan.

De telefoon piepte vijf keer, vijf nieuwe berichten, vijf voicemails.

Daar zat ik niet op te wachten, nog meer werk, nog meer gedoe. Ik twijfelde, zou ik de voicemails afluisteren of niet? Ik stond al bij de bus, naar de parkeerplaats waar mijn auto stond.

In de auto, op de A4, bel ik toch maar het voicemailnummer.

Het is niet iemand van het werk.

Ik luister naar de stem van een vrouw, ik herken de stem niet.

“Rijd naar hotel IBIS, meldt je daar bij de receptie als gast van kamer 112. Beluister de volgende voicemail pas als je op kamer 112 bent”.

Verward rijd ik naar hotel IBIS. Ik ken de weg daarheen, ik ben er vaker geweest.

Wier stem was dat, op de voicemail?

Eenmaal in hotel IBIS meld ik me bij de receptie. De receptionist kijk mij onderzoekend, verbaasd aan; maar geeft mij uiteindelijk de sleutel van kamer 112 en een pakketje.

“Niet Openen”, staat op het pakje.

De hotelkamer is nagenoeg leeg. Er staan alleen een bed en een kast; geen televisie, geen koelkast, zelfs geen schemerlamp.

Ik zet mijn koffer neer, leg het pakketje op het bed, en beluister de tweede voicemail.

“Kleed je helemaal uit! Helemaal! Ruim je kleren op in de kast, maak het pakketje open en volg de instructies!”

Ik voel spanning in mijn lijf, druppeltjes op mijn voorhoofd, maar doe wat per voicemail is opgedragen. Ik kleed me uit, hang mijn kleren in de kast ... ook mijn autosleutels en papieren leg ik in de kast. Ik sta naakt in de hotelkamer en scheur het pakketje open.

Ik heb wel vaker gekke dingen gedaan, D/s-avonturen beleefd.

Ja, ik ben sub! Mijn hele leven al! En ik ben blij dat ik M ooit heb ontmoet .. na zoveel relaties en zelfs twee huwelijken eindelijk een vrouw die mij begrijpt, mij wil bezitten, aan wie ik mij met liefde nederig onderwerp.

Bovenop, in het pakketje, ligt een briefje -getypt- en ik heb geen idee van wie!

“Beluister nu voicemail nummer 3!”

Ik heb natuurlijk gezien wat er verder in dat pakketje ligt; tepelklemmen, buttplug, koorden, blinddoek, handboeien en wat dies meer zij.

De derde voicemail: “Doe de deur op een kier en doe de blinddoek op, zorgvuldig, zodat je niets ziet!”

Wie is deze opdrachtgeefster? Dat is sub ben, dat weten meer mensen, maar de enige aan wie ik mij echt heb gegeven, de enige die mij als Haar sub heeft genomen, is M.

En dit is niet de stem van M!

Ik doe de deur van kamer 112 op een kier, ik zet de blinddoek op & ga op de rand van het bed zitten. Ik wacht, ik wacht lang.

Ik zie niets, maar hoor mensen over de gang lopen, met hun trollies, hun koffers, hun gebrabbel.

Dan ineens hoor ik voetstappen in mijn kamer. Voor ik t weet word ik achterover geduwd, lig ik op mijn rug, op het bed.

Zoals M mij geleerd heeft, doe ik mijn armen en benen wijd.

Er zijn tenminste twee personen in de kamer, want tegelijkertijd worden mijn linker en rechter polsen aan mijn enkels gebonden. En terwijl er klemmen op mijn beide tepels worden gezet, wordt mijn kont gepenetreerd door de buttplug uit het pakketje.

Iemand, ik weet niet wie, houdt de telefoon aan mijn oor, laat mij de vierde voicemail horen. Het is dezelfde, voor mij onbekende stem, die zegt:

“Het is tijd dat je een nieuwe dimensie in je leven ontdekt. Als je goed je best doet, ben je over een uur een vrij mens!”

Ik heb geen idee wat me te wachten staat, maar op de een of andere manier ervaar ik de boodschap als onheilspellend; ik vrees het ergste.

Een hand grijpt mijn pik, ik voel scherpe nagels in mijn vlees. Een tweede hand kneedt mijn ballen. Ik kreun, niet van genot, wel door de pijn op mijn lid.

Links en rechts naast mijn lijf voel ik twee onderbenen, twee knieën.

Iets warms raakt mijn lippen; ik weet onmiddellijk dat het een penis is, een stijve en harde penis.

Een siddering trekt door mijn lijf. Ik heb niets met mannen, noch met hun geslachtslid!

Maar ik heb geen keuze, ik open mijn mond en meteen glijdt die penis in mijn mond.

De greep om mijn ballen wordt nog heftiger, de nagels priemen diep in mijn pik.

Ik lik de eikel in mijn mond, ik zuig de penis. Het is een krachtig, hard en groot geslachtslid. Mijn tong voelt de kloppende aderen op die penis, de eikel raakt mij achter in mijn keel.

Pijpen, ik heb t nooit gewild, nooit gedaan, maar het overkomt mij nu, gewoon; en er is geen ontkomen aan!

Tot mijn eigen verbazing doe ik mijn best, zoals in de voicemail was gevraagd. Ik lik en zuig de pik die mijn mond penetreert. De eikel raakt mijn huig, gaat daaraan voorbij. De pik wordt nog harder, stijver, dikker, langer. De man kreunt van genot, als zijn penis in mijn keel glijdt.

Hij komt klaar, spuit zijn zaad in mijn mond, achterin mijn keel!

De greep op mijn pik en in mijn ballen is plotseling weg; ik slik het sperma door.

Alsof ik weet hoe het hoort, blijf ik zuigen, lik ik verder, zodat ik ook de laatste druppels kan opslurpen en doorlikken. Ik voel mij naakt, vernederd, verkracht.

Het is inmiddels stil in de hotelkamer. De klemmen pijnigen mijn tepels, de buttplug martelt mijn kont. Ik worstel met de koorden om mijn enkels en polsen; ik wring één hand uit die boeien, waarmee ik de knopen van de koorden kan losmaken.

Eindelijk kan ik de klemmen van mijn tepels verwijderen, hetgeen nog eens, nog meer pijn doet. En voorzichtig verwijder ik de plug uit mijn kont. Ik voel me een slet, minderwaardig, gebruikt; en ik heb overal pijn. Kreupel doe ik mijn kleren aan, pak ik mijn spullen bij elkaar, verlaat ik kamer 112, strompel ik naar mijn auto.

Ik zucht, ik haal diep adem en bedenk me dan ineens dat er nog een voicemail moet zijn!

Ik schakel de telefoon om naar de carkit, druk op voicemail afluisteren ...

“Dit is de voicemail-dienst van KPN. U hebt 4 beluisterde berichten, u hebt 1 onbeluisterd bericht. Kies 1 voor afspelen van onbeluisterde berichten, kies 2 voor ...”

Ik kies meteen een 1, en hoor de stem van M.

“Dag lieverd! Ik hoop dat je een goede vlucht hebt gehad en dat je heel gauw naar huis komt! Ik heb een heelijke verrassing voor je, waarvan we samen zullen genieten!”