donderdag 19 maart 2015

Damals in der DDR

Omdat mijn vader een hoge positie bij de SED had, omdat ik bij de FDJ mijn sporen had verdiend, omdat ik als informele medewerker van het Ministerie voor Staatszekerheid al veel bruikbare informatie (over mijn zus, over mijn docent scheikunde, over de trainer van mijn voetbal elftal, over de vrouw van het blokhoofd, over een officier bij het nationale volksleger) had aangeleverd aan mijn contactpersoon binnen het Ministerie voor Staatszekerheid, kreeg ik een formele baan, bij het Ministerie voor Staatszekerheid.
Ik mocht mij onderofficier noemen, ik kreeg een codenaam (OPZ XIV/3) en vele privileges.
In de kelders van het Ministerie voor Staatszekerheid was een winkel waar fruit te koop was, en echte koffie. Ik kocht daar Franse parfum voor mijn vriendin en een scheerapparaat van Braun.
Ik kreeg ook een auto, een Trabi-600!
Hoofdofficier HGG IX/2 (hij heeft mij zijn naam nooit genoemd, ik noemde hem 'luitenant') had de leiding over een onderafdeling van de afdeling conspiratieve groepen. De onderafdeling van HGG IX/2 richtte de aandacht voornamelijk op christelijke vijanden van de arbeidersklasse, die zich verenigden in kerken en christendemocratische kiesverenigingen.
Vanwege mijn kennis van wiskunde en natuurwetenschappen werd ik geplaatst aan de Karl-Marx-universiteit in Leipzig en kreeg ik de opdracht Angela Dorothea Kasner (geboren in Hamburg-1954, maar in 1957 verhuisd naar de DDR) te volgen en alle mogelijke informatie over haar en haar omgeving te verzamelen.
Angela Kasner studeerde natuurkunde, had een liefdesrelatie met studievriend Ulrich Merkel, werd secretaris van Cultuur van de FDJ, en maakte veel reizen (niet alleen naar met ons bevriende naties zoals de USSR, maar ook naar imperialistische staten zoals de USA).
Mijn technisch-specialisten monteerden afluisterapparatuur in zowel de woning als de werkkamers van Angela Kasner. Dankzij die afluisterapparatuur kon ik goed volgen wat Angela deed, precies horen wat zei zij en tegen wie.
Angela en Ulrich hadden weinig plezier aan seks. Hij wilde iedere nacht neuken, maar zij had het vaak druk, druk met het lezen van documenten. Als zij alleen was, dan had zij ineens alle tijd om zichzelf te bevredigen. Ik raakte meer dan eens opgewonden door de geluiden, haar vingers in haar kut, haar kreunen en hijgen, een winterwortel in haar kut, haar gillen en schreeuwen, haar spuitend orgasme.
Ik maakte foto´s van Angela, als ze over straat liep, als ze op de universiteit was, als ze op het kantoor van de FDJ was, als ze koffie dronk op het SED-kantoor. Ik maakte misschien wel teveel foto´s, dus stuurde ik slechts de helft op naar het Ministerie voor Staatszekerheid in Berlijn.
Toen Angela en Ulrich naar Berlijn verhuisden, volgde ik hen op de voet. Beter nog, ik betrok het appartement naast dat van hen, zodat ik het liefdespaar nog beter in de gaten kon houden: niet alleen met afluisterapparatuur, maar ook met een camera die ik in de slaapkamer van het subversieve echtpaar had laten installeren.
Mijn rapporten aan het Ministerie voor Staatszekerheid vielen in goede aarde. Met name mijn verslag over de ontmoeting die Ulrich Merkel had met een subversief element uit het door de imperialisten bezette westelijk deel van Berlijn, waarbij vermoedelijk geheime documenten werden uitgewisseld, was doorslaggevend voor mijn bevordering.
Angela Kasner moest haar relatie met Ulrich Merkel verbreken (1982); Ulrich werd in verzekerde bewaring gesteld, opgesloten in Hohenschönhausen; Angela (wij noemden haar bij haar codenaam 'Erika') werd overgeplaatst naar een kantoorbaan bij een chemie-fabriek in Berlijn-Adlershof.
Daar, in Aldersdorf, had het Ministerie voor Staatszekerheid een positie voor mij geregeld, zodat ik Angela van zeer nabij in de gaten kon houden, naar haar kon kijken, me kon opgeilen bij de gedachte dat ze onder mijn controle was, in mijn macht.
´s Nachts als zij sliep, trok ik mij af, kwam ik klaar, terwijl ik fantaseerde dat zij mij pijpte.
FKK, Freie Körper Kultur, was in de DDR gewoon, een welkom overblijfsel uit Nazi-Duitsland. De Nazi´s hadden op Rügen een fantastisch vakantiehotel gebouwd, waar nu alleen voor geprivileerde partijleden de mogelijkheid was een vakantie te boeken.
Omdat ik Gudrun, een van de collega´s van Angela, niet vertrouwde, regelde ik een bedrijfsuitje naar Rügen. Een uitje voor een zeer select gezelschap ... Angela, Gudrun, Katja, hun leidinggevende Herman en ik.
Herman zou zelfs op het strand zijn stropdas niet afdoen, want zonder pak was Herman geen mens.
Katja was een braaf meisje, gehoorzaam aan haar vader, gehoorzaam aan de partij, gehoorzaam aan mij!
Gudrun luisterde in het geniep naar west-radio, had ik gehoord, van de portier van de chemie-fabriek in Berlijn-Adlershof; zij wist eerder wat kameraad Honecker zou vertellen dan dat het op onze staatstelevisie werd uitgezonden.
Aldus reisde ik met kantoorklerk Herman en drie lekkere wijven naar Rügen.
Angela, Gudrun en Katja deelden één kamer, zodat ik hen makkelijker in de gaten kon houden.
Herman kreeg een kamer in een andere vleugel van het hotel, zodat wij geen last van hem zouden hebben.
Samen met Angela, Gudrun en Katja wandelde ik over het Oostzeestrand. Samen met Angela, Gudrun en Katja maakte ik plezier.
Ik had grote moeite om mijn erectie te onderdrukken.
Katja en Gudrun waren natuurlijk ook mooi, heel mooi, aantrekkelijk. Maar Angela, eindelijke naakt en aanraakbaar dichtbij, na al die jaren waarin ik haar in observatie had gehad, die Angela met haar heerlijke lijf en haar liefdevolle blikken maakte mij voortdurend geil.
Ik had Katja gezegd dat zij met Gudrun moest praten, dat zij Gudrun moest uithoren, haar moest verleiden, met haar naar bed moest gaan. Als Katja dat niet naar behoren zou doen, zou haar vader daarvan horen, zou haar vader daar de consequenties van ondervinden, zou de partij de mogelijke maatregelen nemen.
Ik zei Angela dat Gudrun en Katja even tijd voor elkaar nodig hadden, dat ze misschien beter niet hun kamer binnen zou gaan, dat ze dus met mij mee moest, naar mijn kamer.
Naakt op mijn bed, naakt op haar rug, naakt met de benen wijd liet Angela mij haar kut zien, trok ze haar schaamlippen wijd uiteen, zodat ik haar clitoris kon zien.
Mijn pik is nooit zo stijf, zo hard geweest als toen, toen zij mij smeekte haar hard en diep te neuken.
Ik dook over haar heen, nam haar in mijn armen. Mijn pik zocht zijn weg in haar kut ...
En toen stormden tientallen agenten de hotelkamer binnen, om mij van Angela´s bekoorlijke lijf te sleuren, te boeien, af te voeren naar een kelder in Berlijn, Berlijn-Hohenschönhausen, in een cel naast de cel van Ulrich Merkel.
De eerste dagen gebeurde er niets, lag en zat ik in volledige stilte in mijn cel.
Maar daarna werd ik dagelijks uit mijn cel gehaald, voor verhoor, verhoor door de vrouw die ik als Gudrun kende, die nu ineens hoofdofficier Siehlke heette. De verhoren door hoofdofficier Siehlke waren aanvankelijk vriendelijk, zachtaardig. Maar omdat ik niet de antwoorden gaf die hoofdofficier Siehlke wilde horen, besloot zij andere methoden toe te passen.
Naakt tegenover haar, soms staand, soms knielend, altijd met klemmen op mijn tepels en knijpers op mijn zak, liet hoofdofficier Siehlke mij haar zweep voelen, haar electroshocker voelen. Ik hoefde alleen mijn vader te verraden, te liegen dat hij Walter Ulbricht had tegengewerkt bij het bouwen van de Berlijnse muur. Ik hoefde alleen toe te geven dat ik instructies kreeg van Schmidt en Kohl, aan te geven wie mijn contactpersonen waren.
Hoofdofficier Siehlke wist dat ik de antwoorden op haar vragen niet had; maar ze genoot ervan mij te martelen, eindeloos te martelen tot ik snikkend aan haar voeten lag. En daar, naakt op de grond, kreeg ik meer slaag met de zweep.
In november 1989 werd ik vrijgelaten, uit Hohenshönhausen. Ineens zwaaiden vlaggen met reclame voor CocaCola en McDonalds op plekken waar wij ooit mijnen hadden gelegd, mijnen om onze staat te beschermen tegen de imperialistische vijand, de vijand van de arbeidersklasse.
HGG IX/2 was inmiddels partijleider van de PDS, thans Linkspartij, die Linke, vriend van Roemer en co.
Hoofdofficier Siehlke was ondertussen directeur van het instituut voor de ontsluiting van Staatszekerheidsgeheimen, met de opdracht om alle documenten te vernietigen waarin de namen Merkel, Gysi, Kasner, Honecker, Sauer en zo meer in voorkomen.
En Herman zat en zit in de directie van de ECB.
In december 1998 huwde Angela Kasner de Berlijnse hoogleraar scheikunde Joachim Sauer. Angela heeft geen kinderen; Joachim heeft twee volwassen kinderen.
Als die agenten, toentertijd op Rügen, een paar minuten later waren gekomen, dan had Angela Kasner zelf een kind gehad, misschien wel twee!
Hoe zou Europa er nu dan hebben uitgezien?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten